Tungeler Wallen, verslagen werkdagen, eind 2014

Verslag werkdag zaterdag 27 dec. Laatste werkdag 2014:

Sneeuw: We hebben lekker geslapen.

En de volgende dag foto's gemaakt.

"Bie Toos". foto Frans

Verslag zat. 13 december 2014 Tungeler Wallen "Bie Toos".

Met de drukke dagen voor de kerst hadden de meeste werkers afgezegd. Ik wist alleen van Ton Egging dat hij zou komen. Dus toen hij er was zijn we aan de slag gegaan. Eerst met een tweetal kleine eiken bij het oude pad vanaf de Telheidestraat. Eronder staat ruim een vierkante meter Struikheide dat zich daar nog moeizaam in stand houdt. Voor de komende zomer wilden we die alvast meer zonlicht geven. Maar, ook kleinere eiken bleken bij het omhakken gevaarlijk te kunnen zijn. De dikste spleet bij het omvallen. Goed dat we al een stap opzij hadden gedaan....

Daarna zijn we verder gaan ruimen aan het pad achter de takkenhoop. Ook met zijn tweeën bleek een goede werkverdeling mogelijk. Kwestie van doorgeven van het dode hout dat daar is blijven liggen. En tegelijkertijd vielen er nog steeds Amerikaanse vogelkersen uit te steken. We blijven daar gewoon mee doorgaan; het verhaal wordt eentonig.

Toen Ton en ik aan een boterhammetje toe waren kwam Tinus van Roij. En dat betekende na de pauze een extra schepje er boven op. Het resultaat was er naar. Het pad is een behoorlijk stuk verder te voorschijn gekomen.

Het pad dat we hebben gemaakt loopt achter deze korstmossenplek. De Am. vogelkersen op de foto zijn nu weg. foto Bettina van Elk. (klikken!)

We vonden het erg leuk om te zien dat we voor de goede werkaanpak hebben gekozen. Met het pad komen we precies uit achter de inhammen waar de korstmossen staan. Hier trouwens opvallend veel Rendiermos. We kunnen over het “nieuwe” pad de uitgestoken opslag en het takkenmateriaal weghalen zonder de korstmossenvegetatie te beschadigen.

We zijn nog niet klaar, maar we hadden een goed gevoel over ons werk.

Voordat we naar huis gingen liet Tinus mij nog een grote Bosmierenhoop zien even verderop langs het pad. Ook iets om zuinig op te zijn. Ze zijn trouwens wettelijk beschermd.

Frans Smit

21 dec. 2014

Verslag zaterdag 29 november 2014 Tungeler Wallen "Bie Toos".

Amerikaanse vogelkers goed zichtbaar. foto Gerard Stals.

Het begon die werkdag een beetje vreemd. Bij de uitnodiging had ik aangekondigd nog wat afrondwerkzaamheden van de Natuurwerkdag te willen gaan doen “Bie René”. Maar ik had mijn auto neergezet “Bie Toos”, omdat ik zag dat er nog steeds blaadjes aan de Amerikaanse vogelkers zaten. Dat werkt makkelijk, omdat je dan nauwelijks hoeft te kijken of je wel de goede soort wilt gaan uitsteken. Daar moet je van profiteren, dacht ik. Toen ik uitstapte zag ik dat er auto’s op de bult hadden gereden. Het zandpad leek wel een verharde weg, zo erg aangereden. Net of er een autotocht voor terreinauto’s was gehouden. Ik ben gaan kijken of men netjes op het pad was gebleven en heb het pad een stuk afgelopen. Gelukkig was men nergens door de korstmossen gereden, maar de vraag wat er aan de hand was, bleef open. Ondertussen was ik voor de anderen even onvindbaar, ook al omdat die naar “Bie René” waren gegaan. Gelukkig is dat maar vijftig meter verder. Dwayne was er, en Ton en Henk. We besloten “Bie Toos” te gaan werken.

Je komt ze liever niet tegen als je aan het werk bent in de natuur. foto Frans.

Toen even later Jan Geelen ons had gevonden, bracht hij ook de oplossing mee: er waren de vorige dag twee Tauros stieren uitgebroken, en een ervan liep nog steeds rond op de Tungeler Wallen. De jeep van Ark was rondjes aan het rijden om de stier niet uit het oog te verliezen. Ook wat dat betreft hadden we dus de goede werkplek gekozen. Toen Linda nog weer wat later kwam, bevestigde zij het verhaal. Haar was aangeraden maar liever een stukje om te fietsen vanwege de stier. Maar alles is uiteindelijk opgelost: even later hoorden we de harde knal van een schot.

Achteraf hoorden we van Jan Geelen dat de stier was neergeschoten in het stakenbos nabij het Ambonezenkamp. Toen hij over de Wijffelterbroekdijk op weg naar huis hier langs fietste, had hij gezien hoe men probeerde om de dode stier uit het bos te slepen.

Het voorval is ook ter sprake gekomen in de Klankbordgroep van de dorpsraden over Ark. Het bleek te gaan om twee jonge Saragossa stieren, die bestemd waren voor de Maremmana koeien die bij de Heltenboschbrug  tussen de Wijffelterbroekdijk en de Tungelroyse beek lopen. Maremmana's komen uit Italië, uit het Maremmana gebergte. Saragossa ligt in Spanje, en is (was) het centrum van de stierengevechten.... Je vraagt je toch af wat we in Weert met die beesten moeten.

Het pad, rechts van de takkenhoop. foto Frans.

Inmiddels waren wij zelf al druk aan het werk. Linda en ik hadden een paar werkdagen terug bedacht dat de perceelsgrens wel eens zou kunnen liggen op een pad dat niet voor niets gekozen was door de machine die hout uit het aangelegen productiebos had geveld. We hebben toen de achterkant van de takkenhoop bereikbaar gemaakt. Deze werkdag zijn we hiermee verder aan de slag gegaan. De machine heeft over boomkruinen gereden die waarschijnlijk al met de zware sneeuwval van een paar jaar geleden naar beneden zijn gekomen. Veel ruimwerk en zwaar werk dus. Door al dat hout weg te halen en op de takkenhoop te gooien, werden de Vogelkersen ook goed bereikbaar. Opmerkelijk was de goede teamsamenwerking . De mensen met de schop konden door blijven gaan met steken doordat enkele anderen het hout weghaalden. Weer anderen namen het dan over en stapelden het op de hoop.

Het resultaat mocht er dan ook zijn aan het eind van de werkdag: er was een heus pad te voorschijn gekomen. Ook de stuifbult was ook weer zichtbaar geworden.

Linda en Frans hebben na afloop nog een laatste hand aan het werk gelegd. Daarna viel er op deze plek voorlopig niet meer te ruimen.

Volgende keer een andere plek.....Daarvoor hoeven we maar een klein eindje verderop....

Frans Smit

7 dec. 2014

Ecologische Werkgroep Weert Zuid. 

Verslag natuurwerk zaterdag 15 november 2014 Tungeler Wallen “Bie Toos”.

Zeg nou zelf, die Vuilboompjes op de hoek mogen wel wat uitgedund worden, toch?! foto Frans. (klikken!)

De buienradar had gemeld dat het droog zou blijven, maar toen Dwayne Henk en Frans op de werkplek aankwamen, regende het nog. Het werd dus een trage start. Toen het dan toch droog werd, was daar niets meer van te merken. Zeker niet toen Tinus ook nog kwam aangefietst.

Soms rolt het werk zoals het rolt. Wachtend voor de regen vonden we toch wel dat de hoek meer open mocht, zodat de oude eik meer tot zijn recht kwam. Dus hebben we toch enkele Vuilboompjes (Sporkehout) uitgestoken op de hoek. En omdat Dwayne een tweetal middelgrote dennen wilde zagen (dat is ook gelukt), hebben we eerst maar de plek waar ze terecht zouden komen vrijgemaakt van braam en eikenopslag. Daarna zijn we dan toch echt verder gegaan met de Amerikaanse vogelkers. Dat ging goed. Wat wil je, drie scherpe schoppen aan het werk.

Het meeste takkenspul kregen we nog wel bovenop de hoop. Maar toen we meer langs het buurperceel aan het werk kwamen, bleek het toch ook wel handig om de stapel aan de achterkant uit te breiden. Een conclusie die Linda en Frans de zaterdag voor de Landelijke Natuurwerkdag ook al getrokken hadden. Er liggen daar allemaal kronen van beroepsmatig gekapte dennen. Niet netjes om dat zo te laten slingeren. Maar het opruimen daarvan opende wel perspectieven: het ziet eruit alsof daar een pad op de perceelsgrens heeft gelopen. En daar houden we van. Goed voor de openheid en goed voor de duidelijkheid.

Frans Smit

17 nov. 2014.

Verslag Natuurwerkdag 2014 Tungeler Wallen "Bie René".

Natuurwerkdag 2009 Mooshoofpadzengers op het voormalige Ambonezenkamp. foto Gert van Elk

Toch nog na 10 dagen een verslag van de Landelijke Natuurwerkdag 2014 op de Tungeler Wallen.

Want, zeg nou zelf. De dag verdiende zeker een goed verslag: het was een erg geslaagde dag. Gezellig, mooi weer, genoeg helpende handen aan alle kanten, en een hoop werk verzet.

Goed, we raken dan ook steeds meer bedreven in het organiseren van de Natuurwerkdag (hoewel er nog steeds verbeterpunten zijn). We deden het nu al voor de vijfde keer op het terrein “Bie René” aan de Telheidestraat dat bij Scouting Tungelroy in gebruik is.

Eigenlijk is het al onze zesde natuurwerkdag op de Tungeler Wallen. De eerste keer was in 2009 het op het terrein van Vereniging Natuurmonumenten aan het voormalige Ambonezenkamp. Toen zetten Natuurmonumenten en het IKL en vele anderen er hun schouders onder. Op het particuliere terrein “Bie René” is het daarna steeds meer een hechte samenwerking geworden tussen Scouting Tungelroy en de Werk~Groep Tungeler Wallen van de Ecologische Werkgroep Weert Zuid. De scouts zorgen voor de jonge werkers en het inwendige van hen, en iedereen mag daarin meedelen: limonade, koffie, koek en soep voor  tussen de middag. De Ecologische werkgroep zorgt voor de begeleiding en begeleiders bij het werk en voor de natuurkennis. Maar zo scherp is de taakverdeling tijdens het werk vaak niet. Overal zie je mensen even inspringen waar het nodig is. 

de uitvalsbasis van de scouts. foto Hilde (klikken voor vergroting kan bij alle foto's)

De namen en benamingen van al de betrokken scouts en leiding moeten jullie me maar vergeven (of aanvullen). Ik weet alleen dat Frank van Roy en Roel de hele dag rondkomen om de hongerigen en de dorstigen bij te staan, en dat Frank zijn halve familie meeneemt, d.w.z dochter Inge (?) en vader Tinus. Vader Tinus nam op zijn beurt weer zijn buurman Twan Koppen mee. Zo werkt dat dus.

Van onze kant was het ook druk. Famke kwam mij ‘s morgens ophalen in verband met gereedschap, en hield daarna het uitleg en veiligheidspraatje. Daaraan kon ze direct beginnen toen wij aankwamen, want iedereen dacht dat wij te laat waren. Maar ze waren zelf allemaal te vroeg :-) Laat er voor volgend jaar geen verwarring over bestaan: we beginnen dan om 9.30 uur, wat er ook in de krant of op welke website dan ook staat.

Daarna naar de werkplekken. Henk wist waar hij moest zijn, op de hoek halverwege het terrein. Hij was de vorige dag al mee geweest met het voorbereiden van het werk. Hij nam Bert mee voor de buurgroep, en omdat Tinus en Twan stonden te popelen om aan de slag te gaan, gingen die ook gelijk mee. Dat werd samen met scouts met wel erg veel energie dus een groep waar veel werk is verzet. John en Dwayne, Ruud en dochter Marije, en Famke hadden ook ieder een duidelijke werkplek, en moesten het doen met scoutjes van een maatje kleiner. Maar, ik zeg het elk jaar, ook al zijn ze drie turven groot, verkijk je niet op het werk dat ze kunnen verzetten. Frans had geen vaste groep, hij bleef rondlopen om daar waar nodig in te springen.

Tussen de middag was er soep. De ochtendgroep vertrok daarna, maar niet dan nadat ze hartelijk afscheid van ons hadden genomen. En dat was wederzijds !!

met het hout voor de brandstapel voor sinte merte vast in het zand van de Tungeler Wallen. foto Gert van Elk

Even daarna kwamen de middagploegen. Tegelijkertijd werd er bij ons ook van bezetting gewisseld. John was al weg, Gert van Elk was er al. Famke moest weg na haar praatje, maar Ton Egging nam het werk onmiddellijk over. Jo Koppen kwam ook de gelederen versterken, daar waar nodig. En toen iedereen net aan de gang was, kwam Wiel Peters met de trekker en de platte wagen. Hout halen voor sinte merte van Altweerterheide. Toen de kar voor drie kwart vol was, waren we hem kwijt. We hadden onze aandacht nodig voor het vrijmaken van een oude boom die een geliefkoosd object was voor het maken van hutten, maar waarvan de top gevaarlijk los zat. En wat bleek? Wiel was even gaan draaien, maar was daarbij vast komen te zitten in het zand. Daar zijn het de Tungeler Wallen voor. Geen nood, de buurboer van de Tungeler Wallen kwam even helpen met zijn trekker. Zo wordt dat hier opgelost.

Om drie uur hadden we wel genoeg gewerkt. Dat wil zeggen, iedereen behalve Linda. Nadat wij alle zagen en spullen opgeruimd hadden en naar huis gingen, ging zij nog een uurtje door met takken ruimen. ‘s avonds kreeg ik nog de foto’s..... Opgeruimd staat netjes.

Frans Smit

12 november 2014.

Geer Stals had al een verslag gemaakt; van onze natuurwerkdag en van de andere locaties in Weert. Even op zijn pagina naar beneden gaan. Geer is nogal productief op zijn blog en begint bovenaan eerst met een overzicht.

http://weertnatuur.blogspot.nl/2014/11/nationale-natuurwerkdag.html

Inmiddels is het hout ook opgehaald door een van de werkers van die dag, en dat geeft al een veel opgeruimder gezicht.

Wat ook leuk is: afgelopen zondag is de mountainbike tocht gehouden. En er is gefietst over de paden die wij “Bie René” nieuw gemaakt of vernieuwd hebben. En da’s ook eer van ons werk.

Na afloop van de dag op dezelfde plek. foto Frans.

Verslag werkdag (11 en) 18 okt 2014 "Bie Toos"

De werkers vlnr: Linda, Jan, Henk, Famke, Dwayne en Frans. foto Leny en Petra

Zaterdag 18 oktober had eigenlijk de eerste werkdag van dit seizoen “Bie Toos” moeten zijn, maar stiekum hadden Frans en Linda er de voorafgaande zaterdag al gewerkt.

Nu waren we met zes werkers en we hebben (dus) veel werk verzet.

De eerste stap van het werk "Bie Toos" is het uitsteken van Amerikaanse vogelkers, een niet erg welkome exoot. Daarna bekijken we wel of er nog andere soorten als eiken en dennen uitgedund kunnen worden. Dwayne en Linda zijn al wat aan de gang gegaan met het zagen van dennen-opschot. Henk en Frans hebben de Am. vogelkers met de schop uitgestoken. Jan deed het met de bijl. Famke kon het zelfs met de hulp van Linda nauwelijks bijhouden met wegslepen.

We laten niets staan, ook de grote Am. kersen niet! Anders blijven we aan het werk, omdat ze zeker weer uit zullen lopen. Pas toen we goed aan de gang waren zagen we hoeveel er stonden. We hadden een halve zandduin weer in het zicht gebracht. Als we wat verder zijn, zullen we daar een gedeelte van de strooisellaag weghalen, dan krijgt de oude Tungeler Wallen biotoop weer een kans. Telkens valt ons op hoe weinig leven er in de strooisellaag aanwezig is. Wel zag Henk nog een Levendbarende hagedis (Rode Lijst) wegschieten. Die zal ook blij zijn met een plek om zich in de zon op te kunnen warmen.

Leuk en gezellig was, dat we in de “koffie”pauze verrast werden door Leny en Petra. Zij zijn de dochters van Toos, en hadden een grote doos “merci”chocolade bij zich. Een leuke en duidelijke blijk van waardering voor ons werk. 

Later op de dag kregen we nog meer bezoek. Aan de andere kant van de zandweg was Vereniging Natuurmonumenten op hun perceeltje ook aan het werk met wat vrijwilligers. Boswachter Bert Kruyntjens kwam even buurten.

We hebben best nog wel lang doorgewerkt. Het was prachtig weer, en niemand had echt haast. Ikzelf waarschijnlijk nog het meest, want ik wilde bij de aankomst van de schaapskudde op Smeetshof zijn. Daarover elders op de site ook een verslag.

Frans Smit

20 okt 2014

Verslagen werkdagen op 6 sept, 20 sept. en 4 okt. 2014 in het Armenbos

De grootste dennetjes heeft Dwayne ertussenuit gezaagd. foto Frans.

Op de tweede werkdag van dit seizoen op 6 sept. waren Dwayne en Frans weer in het Armenbos. En weer is er Amerikaanse vogelkers uitgestoken, en zijn er dennetjes afgezaagd. De jonge dennetjes die te groot geworden zijn, halen we er tussenuit. Zo blijven er constant kleine dennetjes staan, en dat is de bedoeling. Maar de Am. vogelkers was wel een beetje balen. Frans heeft vogelkers uitgestoken die al een paar jaar geleden is afgezaagd. Die had toen beter direct uitgestoken kunnen worden, want nu loopt ze nog steeds uit. Dan zit er een grote wortelstronk aan, en dan is uitsteken een hele klus. Maar, gebeurd is weer gebeurd.

Op 20 sept. was Frans er niet bij. Onze inventarisatiegroep was toen samen met het IVN Roermond voor de laatste maal het Sarsven aan het inventariseren. Famke nam de honneurs waar. Samen met Henk heeft ze een hoop Am. vogelkers uitgestoken aan het achterste gedeelte van de zandwal op het Armenbos.

Op 4 okt. hadden onze werkers de loop naar de Tungeler Wallen weer gevonden. We waren met zijn vijven op het Armenbos!! Behalve Ruud die voorzichtig piepkleine dennetjes tussen de jonge hei uit ging trekken, ging iedereen verder waar hij de vorige keer gebleven was. Dwayne ging de te groot gegroeide dennetjes ertussenuit zagen, Famke en Henk gingen op de wal verder met het uitsteken van Am vogelkers, en Frans stak op het perceel de nog overgebleven vogelkersen uit de grond.

Alleen in de rand staat nu nog veel en grote Am vogelkers. Deze moet teruggezet worden, maar vier keer aan de Am vogelkers werken is voor dit jaar voor het Armenbos wel genoeg. We gaan nu verder “Bie Toos”. Daar staat ook veel Am. vogelkers.

Frans Smit

12 okt. 2014.

Eerste werkdag seizoen 2014 - 2015, 23 aug.

Amerikaanse vogelkers. De Lijsterbes in het midden is goed herkenbaar. Die laten we staan. foto Susan

Zoals bij alles geldt ook voor de start van een nieuw natuurwerkseizoen dat alle begin moeilijk is. Er zijn nog mensen op vakantie, het inventarisatie seizoen is nog niet afgelopen en iedereen moet er gewoon weer "inkomen". Maar voor een aantal werkzaamheden heeft het wel een voordeel om al in augustus te starten. Als we de zogenaamde "invasieve exoten" te lijf willen gaan, is het wel handig als ze nog in het blad zitten. Ze zijn dan nog goed te herkennen. Op de Tungeler wallen geldt dat met name voor Amerikaanse vogelkers en Amerikaanse eik.

We wilden daarom dit seizoen beginnen met het verwijderen van deze soorten in het Armenbos. Daarna willen dit ook gaan doen "Bie Toos".

En dus stonden Dwayne en Frans op zaterdagochtend 23 aug daar klaar met een goed scherpe schop.  Dwayne heeft tegen de wal een hele pluk zaailingen getrokken en gestoken. Frans heeft met de schop oude stronken die aan het uitlopen waren verwijderd. Deze stronken waren al een aantal jaren geleden afgezaagd. Ze hadden toen beter uitgestoken kunnen worden. Nu is het een lastige en vrij zware klus om ze te verwijderen. 

Jonge Struikhei. foto Susan.

Het leuke van het beheerwerk in augustus is ook, dat de hei in bloei staat. En als het dan bovendien nog hei is die er dankzij ons werk groeit en bloeit, is het plezier erin dubbel zo groot. We hebben ons echt verbaasd hoe de hei overal tevoorschijn komt. De kiemplanten die we afgelopen voorjaar al op de plagplekken hadden gezien, waren nu al voorzichtig aan het bloeien. Anderen staan er nog erg teer bij. Maar ook tussen het gras werkt de hei zich omhoog. Bochtige smele is een gras dat zich in bos het beste thuisvoelt. Het zal in zich ontwikkelende hei langzamerhand een steeds minder grote plaats gaan innemen. Alle reden dus om rustig door te blijven gaan met het terugzetten van de bosrand.

Al met al hebben we die ochtend met een echt vakantiegevoel een paar uurtjes lekker gewerkt.

Frans Smit

24 aufg 2014

Ecologische Werkgroep Weert Zuid.

Goede plek voor wat vakantiegevoel, toch ?! (foto van 2013, nu is het nog mooier!)