Tungelerwallen, verslagen werkdagen, 2016-2017

NL DOET, Verslag zat. 11 maart 2017, “Bie Toos”.

NL DOET: Ruud, Famke, Suze, Henk, Frans, Eveline. foto Famke.

We hadden eigenlijk te laat doorgegeven dat we meededen. Maar we wilden dit jaar beslist meedoen. NL Doet is voor ons mede een mogelijkheid om nieuwe mensen bij onze groep te betrekken. We doen al jarenlang mee, met een wisselende opkomst van tussen de 5 en de 40 deelnemers. Maar vorig jaar hadden we op de Stramproyerheide geholpen, en we wilden niet twee jaar achter elkaar verstek laten gaan. Nieuwe mensen waren er nu niet bij, maar onze eigen mensen hadden echt moeite gedaan om deze dag vrij te houden. Zodoende waren we met 6 mensen. Als we dan bedenken dat we twee dagen geleden in het Armenbos ook met 6 mensen waren, en dat dat niet dezelfde waren :-) mogen we toch trots zijn op onze “Werkgroep Tungeler Wallen”!

Na eerst de ontwikkelingen waarmee Frans verder moet met de Natuur en Milieufederatie Limburg en het Weerter Natuurgroepenoverleg besproken te hebben, togen we richting mierenhoop. Suze zag daar takken slingeren die wij niet hadden opgeruimd, en begon gelijk. Ok, goed idee om daar te blijven werken. Henk begon dennetjes uit te steken, Eveline ging met haar stokzaag aan de gang, Frans ging bij Suze dennetjes zagen, en Famke en Ruud gingen net ook ruimen. Dus het werk vorderde snel.

Onze mieren. foto Willemiek

Ondertussen hielden we de mierenhoop in de gate. Het was prachtig voorjaarsweer met een zonnetje, en dat scheen precies op de hoop. Op die plek zag het zwart van de Bosmieren, en dat werden er steeds meer. Mieren hebben zon nodig op hun hoop, en dus moeten we maar eens speciaal voor de mieren gaan zagen, want ze komen steeds meer in de schaduw. Nu konden we er echter niet veel aan doen, behalve dan Eveline een beetje met haar stokzaag.

In de pauze was er vlaai. Dat hoort bij NL Doet. Frans heeft nog even een rondje gelopen met Edo. Die wilde meehelpen door het hout op te komen halen. Ook prima, natuurlijk.

Na de pauze werd er nog stevig doorgewerkt tot 12.30 uur. Zo vroeg uitscheiden op NL Doet was wel nieuw. Maar we houden dat erin, want het is echt beter. Boswerk is zwaar werk, én leuk werk. Daar waren we het allemaal weer helemaal over eens.

Frans Smit, 20 maart 2017.

Verslag donderdag 9 maart 2017, Armenbos.

Het grotere werk ! foto Frans.

We hadden de zaterdag als werkdag overgeslagen, en (dus?) stond er vandaag een hele ploeg klaar om weer te kunnen werken: Eveline, Ad, Henk, Paul, Jan en Frans. We hadden op het laatste moment bij het Armenbos afgesproken. De dag ervoor was de regen met bakken naar beneden gekomen, en we verwachtten dat de Telheidestraat behoorlijk onbegaanbaar zou zijn. Dat viel mee, maar toen we toch bij het Armenbos waren, zijn we er gebleven. Er was nog het nodige op te ruimen van vorige keer. Ook hadden we toen gezien dat er een enorme Amerikaanse vogelkers om was gevallen, kwa dikte vergelijkbaar met een dikke eik. Niet dat díe kers het probleem was, maar ernaast stond nog zo een grote, en die was niet omgevallen. Dergelijk bomen functioneren als zaadbomen voor een heel gebied, en wij hebben wel wat anders te doen dan Am. vogelkersen uitsteken. En dus werden beide bomen klein gemaakt. Een voordeel: het is prima hout voor de kachel. Ook deze keer de auto en de aanhanger bijgevuld met een dode eik. Klaar voor dit jaar met het Armenbos. Met een prima gevoel over het werk dat we hier dit seizoen gedaan hebben.

Frans Smit , 19 maart 2017.

Verslag donderdag 2 maart 2017, zaagmiddagje Armenbos.

Het waaide die dag hard, in feite te hard om bomen om te zagen. Als de wind er vat op krijgt, weet je nooit welke kant ze opvallen. Maar er lag nog een halve den in het Armenbos die we op moesten halen, en dat kon goed. Ook stond er een eik die min of meer als tak in een grote eik groeide. Dus we konden gewoon beginnen. Paul en Jan aan de den, en Ad en Frans aan het eikje. Daarna was de wind wat gaan liggen, en hebben we een den die weinig problemen zou kunnen opleveren omgezaagd en opgeruimd. Daarna de auto van Paul even volgemaakt met een dode eik die was omgevallen. Dat is keihard hout, zonder insecten- of spechtengaten. Alleen de wortels worden op den duur aangetast door houtrot, en dan vallen ze om. Prima hout voor de kachel van Frans, dat wel.

Frans Smit, 19 maart 2017.

Verslag zaterdag 25 februari, "Bie Toos".

Over de grond hangende takken van de eiken weggezaagd. Ruimte voor IJslands mos? foto Frans.

Paul zou weer komen met de grote zaag, maar wist nog niet hoe laat. Toen Ruud op de afgesproken plaats bij de mierenhoop kwam, zijn we alvast bramen op de hoek gaan plaggen. Die staan daar wel erg verkeerd. We hebben alles weggekregen. Paul en Jan kwamen rond 11 uur gelijk met elkaar aan. We hebben dikke eiken takken die over de grond hingen weggehaald, zodat er ook onder de eiken weer dingen zouden kunnen groeien. We hopen op IJslands mos. Het zagen lukte goed. Gelijk ook nog een paar forse Am. vogelkersen omgezaagd.

Frans Smit, 19 mrt 2017.

Verslag di. 21 februari, zaagmiddagje Armenbos

Na afloop. foto Frans.

Ad was al eens bij ons langs geweest toen we “Bie René” bezig waren. Ad voelt zich goed genoeg om weer in het Armenbos aan de slag te kunnen. Het Armenbos is van de kerk van Tungelroy, en Ad zit in het kerkbestuur. Dus als we samen werken, is het vooral daar. Ad is een fantastische aanvulling op onze ploeg met zijn grote zaag en zijn tuinbouwtrekkertje. Wij waren dan ook zelf goed vertegenwoordigd: Eveline, Jan de Graef, Frans en Paul, ook met zijn grote zagen. Met zo een ploeg verzet je werk! De bedoeling was om wat grote dennen om te zagen. In het najaar hadden we nogal veel opschoonwerk moeten doen, omdat de bodem op de helling van de wal erg verrijkt was. Dan kom je aan het uitsteken van Braam en Amerikaanse vogelkers. En veel van dat alles. Met het weghalen van dennen zorgen we ervoor dat er minder blad op de grond komt, dus minder voedingsstoffen. Bovendien zetten we de hei die daar is teruggekomen in het zonnetje, en dat is wezenlijk voor hei.

Twee grote dennen lagen al snel tegen de grond. In stukjes zagen ging ook nog wel snel. Vanwege de werkvolgorde eerst de volgende den platgelegd. Toen was het takkenruimen aan de beurt, de grootste klus. Maar, slepen achter het trekkertje scheelt een hoop werk. En met veel mensen kan je een goede werkverdeling maken. Eentje takken stapelen, een met het trekkertje de stapel verslepen, eentje aan de bosrand de takken aanpakken en ze goed neerleggen. En ondertussen legden de anderen de houtblokken in de aanhanger. Toen die vol was, was het ook vier uur. Genoeg geweest. Moe en voldaan naar huis. Volgende keer verder.

Frans Smit, 18 mrt. 2017 

Verslag zaterdagochtend 18 februari "Bie Toos".

Opgeruimd. foto Frans.

Weer opruimen! Nog steeds op het stukje waar we met de scouts hadden gewerkt. Eveline was er weer met haar stokzaag, en aangezien ze daar onvermoeibaar in is konden Famke en ik blijven ruimen. Wat we dan ook maar gedaan hebben.

Frans Smit, 18 mrt 2017.

Verslag woensdagmiddag 15 februari, “Bie Toos”, zaagmiddagje met Paul

We hadden een extra zaagdagje. Paul wilde ons helpen met de grote zaag. Jan, Henk en Frans waren er ook. We hebben in het stuk waar we met de scouts hadden gewerkt wat eikjes weggehaald, die eigenlijk te dik waren om met de hand te zagen. Dan is het fijn dat Paul wil helpen. Eikjes veroorzaken ook nogal wat gehannes bij het opruimwerk door hun uitstaande takken. Maar we waren met genoeg man. Zodat er bv. ook heel wat jonge dennetjes (Weymouth dennetjes deze keer) op de takkenstapel terecht zijn gekomen.

Frans Smit, 18 mrt 2017

Verslag zat. 11 febr. 2017. Gewerkt met de scouts van st Maarten op de Tungeler Wallen "Bie Toos"

Direct aan het werk in de sneeuw. foto Famke

Raar om ruim een maand na datum nog een verslag te maken. Wat me nog helder voor de geest stond waren de mensen en dat het een prima en gezellige werkdag was geweest waarop veel werk was verzet. Wat ik inmiddels vergeten was, dat het die dag gesneeuwd had, en dat de werkdag daarom bijna was afgeblazen. Dat was toen dus toch wel even spannend. Sneeuw kan voor ons werk gevaarlijk zijn, althans, veel sneeuw. Uitglijden met een scherpen zaag is niet echt lekker. Een boomtop die uitbreekt en op je hoofd komt, ook niet. Maar gelukkig viel het mee. Het was niet echt een dik pak.

Tussen de middag aan de soep wordt er even niet gewerkt. foto Frans

Van onze groep waren we met zijn vieren: Famke, Henk, Ruud en Frans. Van tevoren hadden we de werkplekken goed bekeken. Even daarna kwamen de scouts, toch wel even met zijn twaalven. Namen? Ok: Elise, Jack, Midas, Jael, Sjors, Thijs, Paul, Dennis, Wim, John, Ben, Witger. Na een veiligheidspraatje verdeelden we ons in drie groepen en gingen we aan het werk. Famke en Ruud met een groep “beneden”. Henk en Frans “boven”. Wat gelijk aangeeft dat de Tungelerwallen niet vlak zijn. Eerst moesten er takken geruimd worden. Daar waren we bij het voorbereidende werk niet aan toe gekomen. Maar dat ging zonder morren, en al snel vielen de eerste bomen. In feite zijn die bomen allemaal “opslag” van dennen, die een beetje te groot zijn gegroeid op een stukje waar veel hei heeft gestaan. En dus moeten ze ook weggebracht worden omdat er anders nog geen hei komt. Maar, dat ging allemaal als gesmeerd. En scouts zouden geen scouts zijn als er geen soep (met knakworst :-) was voor tussen de middag. Prima gezorgd! Daarna nog een eindspurt tot tegen een uur of drie. En het mag echt gezegd worden: dat is een lange ruk, want het is best zwaar werk! Dus: goed gedaan, en een applausje voor jezelf en elkaar.         Frans Smit,  18 maart 2017.

Verslag zat. 4 februari "Bie Toos" op de Tungelerwallen

We waren met zijn tweeën. Voor Frans werd het werk helemaal bepaald door de bomen die Paul een paar dagen ervoor klein had gezaagd. Henk en Jan hadden toen de blokken hout aan het pad gelegd, maar de takken lagen er nog en dat was ook een aanzienlijke hoeveelheid. Dat werd dus met het kruiwagentje op en neer. Eveline begon met de steelzaag overal onderste takken weg te zagen, en was niet meer te stuiten. Niemand zal nu nog zijn hoofd stoten bij het werk. Misschien struikelen, want we hebben die takken nog niet weggehaald.

Frans Smit,   8 febr. 2017.

Tussendoor ook nog gewerkt !!

Dit gevaar is omgezaagd. De overhellende den links ook. Die bleek al behoorlijk dood. foto Frans.

Om het gedeelte waar we met de scouts willen gaan werken veiliger te maken, moest de echt grote zaag eraan te pas komen. Daarvoor kwam Paul ons helpen. De boom met een gevaarlijk los hangende top is nu omgezaagd. En tegelijk hebben we ook minder opvallende, maar wel noodzakelijke dingen gezaagd. We wilden het makkelijker werkbaar maken. Het takkenhout dat straks vrij komt bij het zagen van de scouts moet naar de stapel gesjouwd worden, en dan is het handig om niet allerlei obstakels in de vorm van oude afgebroken stammen en boomtoppen tegen te komen. Ook die moesten eerst klein gemaakt worden om ze te kunnen wegsjouwen.

Verslag 18 januari 2017 "Bie Toos" op de Wel.

met zo een ploeg wordt de takkenstapel steeds groter :-) foto Famke (weer een beetje wazig :-)

We waren weer eens met een ouderwets flinke ploeg (volgens onze maatstaven :-) En dus hebben we stevig geruimd rondom de nieuwe takkenstapel, ter voorbereiding van de scouts van st. Maarten die ons komen helpen. Vooral Famke en Jan hebben geruimd. Eveline niet, die ging weer aan de gang met haar zaag-op-steel. Henk en Frans zijn langs het pad in haar richting gaan werken. Het is goed om het pad breed te houden. Goed voor het gemak van de mensen en de fietsers en de paarden. Maar ook goed voor de wilde beesten en beestjes en planten. Die maken er ook gebruik van, zeker als de zon tot op de grond kan schijnen. We vergeten vaak dat paden voor de mensen ook paden voor de bosbewoners zijn, (en dan bedoelen we niet onszelf). 

Verslag 21 januari 2017 "Bie Toos" op de Wel.

Na twee weken sneeuw en ijsvrij konden we weer werken. Ik was wat aan de vroege kant, maar dat kwam goed uit, want toen ik het gereedschap uitgeladen had kwam Ad Raaijmakers even kijken hoe het ons verging op de Tungelerwallen. Ad moet het nog even wat rustiger aan doen, maar is vast van plan weer eens te komen. In vorige jaren hebben kwam hij elk jaar met zijn trekkertje wat grote bomen omzagen op het Armenbos. Dat gaan we dit jaar zeker weer doen.

Frans Smit,  

Creatief werk van Linda in plaats van boswerk. Het hád op de Tungeler Wallen kunnen zijn. foto Linda

2017

Het veslag van de zaterdag 7 januari 2017 is heel kort: niet doorgegaan vanwege sneeuw en ijzel, en dan te gevaarlijk voor boswerk. Voor zaterdag 14 januari geldt hetzelfde.

Verslag zaterdag 31 december 2016: "Bie Toos".

Nachtzwaluw. foto internet.

We dachten dat we deze ochtend op oudejaarsdag met zijn tweeën zouden zijn, Linda en ik. Mooi niet. Henk was klaar met het bouwen van de kerststal (op Leuken), en was gelijk weer van de partij. Hij gaf wel aan het wat rustig aan te willen doen vanwege oudejaarsavond, maar daar is niet veel van terecht gekomen. We hebben in het bosje waar we bezig waren een aantal zware eikentakken afgedaan, en Linda hield zich weer bezig met de dennen. Een paar grote takken en toppen hebben we onder de den met overhangede takken gelegd voor de Nachtzwaluw. Nu deze zeldzame vogel hier weer broedt omdat wij het gebied weer open hebben gemaakt, moeten we natuurlijk niet al zijn broedplekken netjes opruimen. We dachten een prima broedplekje gemaakt te hebben, met ook genoeg openheid eromheen. We zullen het afwachten, maar zien broeden zullen we hem wel niet door zijn enorme schutkleur. Als je hem wilt zien moet je tegen zonsondergang gaan kijken of je hem ziet vliegen. We hebben het dan wel over het broedseizoen, maar dat duurt nog even.

Frans Smit

31 dec. 2016

Verslag zaterdag 24 december "Bie Toos".

Verslag zaterdag 17 december 2016: "Bie Toos".

We hebben wat kleinere klusjes gedaan die dag, hoewel ze er niet minder pittig om waren. We hadden er iemand “nieuw” bij: Jan. Die was mij vorige week zaterdag bij het opruimen tegengekomen, toen de rest van ons ploegje al naar huis was. Hij vond dat we goed werk deden op de Tungeler Wallen, en meldde dat hij ook wilde komen helpen. En hij hield zich aan zijn woord.....

Verslag zaterdag 10 december 2016: "Bie Toos".

Zelfde plek, vanuit een andere hoek om het verschil goed uit te laten komen. foto Frans.

We waren weer met hetzelfde groepje als vorige week. Eveline, Linda, Isa en Frans. Er zijn er bij ons die op vakantie zijn, of die druk bezig zijn met kerstactiviteiten. Maar, ook met dit groepje verzetten we een hoop werk. We zijn gewoon verder gegaan waar we vorige keer gebleven waren. Kijk maar op de foto’s.

Frans Smit

14 dec. 2016

Verslag zaterdag 3 december 2016: Tungeler Wallen "Bie Toos".

Zo zag de houtstapel en de omgevallen boom eruit toen we begonnen. foto Frans.

Het was die morgen koud: het had gevroren en het mistte. De autobezitters moesten goed krabben. Maar voor de fietsers was het pas echt vervelend koud. Isa komt uit Ospel en was (dus) behoorlijk verkleumd. Ze doet bij ons haar MaS (maatschappelijk stage). Ze zag er wel leuk uit met die rijp in haar haar, maar daar hield de leukerigheid voor haar wel op. Eerst maar wat zagen, daar wordt je warm van. Maar dat duurde toch nog wel even.... Linda wilde ook zagen, en dus waren er al snel een paar stammetjes die bij de stapel lagen tot hanteerbare lengtes ingekort. Eveline zag al gelijk wat ze wilde doen: dennetjes genoeg om te knippen. Frans begon aan de takkenravage van een omgevallen oude boom. Aan die boom was goed te zien waarom wij de onderste meter van veel bomen die we omzagen laten staan: daar zitten de beestjes in die van het hout vreten. Daarom was die dode oude boom ook omgevallen: onderaan weggevreten. In het bovenste stuk zullen de spechten niet veel beestjes vinden. Toen we de boom klein aan het zagen waren, was dat goed te zien. Omdat de zaagsters dit werk overnamen, kon Frans de takkenstapel gaan fatsoeneren. Op zich viel dat wel mee, maar ondertussen werden er ook steeds takken aangesleept. En die moesten er bovenop. Zo blijf je bezig. Maar alles hoeft niet in een dag af. Volgende week gaan we verder.

Frans Smit

7 dec. 2016

Verslag zaterdag 19 november: Boswerk "Bie René" en "Bie Toos" op de Tungeler Wallen.

De achtergrond is nu heel wat meer open. Het dennetje op de voorgrond is nu weer even groot als op de foto (van Frans)

We hadden afgesproken op de Dijkerpeelweg. Er was de dagen ervoor nogal veel water gevallen, en dat is het slecht op de Telheidestraat. Eveline en Frans waren daar. Het gereedschap op de kruiwagen en zo naar “Bie René”. Linda en Isa waren met de fiets. Voor hen was de werkplek goed bereikbaar. Henk was wat later, en had het toch aangedurfd met de auto....

We zijn weer vooraan begonnen. Linda wilde zagen, Isa ook. We hadden vorige keer al gezien dat er nog wat gezaagd moest worden: enkele halfwas dennetjes net over de grens “Bie Toos” aan de rand van het zand. Eveline sloot zich bij hen aan, en ging daar kleine dennetjes weghalen. Henk en Frans begonnen met een den die was omgewaaid en die in de weg lag bij de takkenhoop. Daarna zijn ze de grote takkenhoop even verderop gaan fatsoeneren. Die was op de Natuurwerkdag een beetje rommelig opgebouwd. Kleine moeite om de laatste hand eraan te leggen. Tegen het einde van de ochtend kwamen de meisjes nog even helpen. Dat werd zagen en hout sprokkelen voor hen. Zeg maar eens dat wij niet cultuur historisch bezig zijn. We hadden eigenlijk best mee kunnen doen met de Weerter erfgoedprijs. We hadden dat net te laat bedacht, de inschrijving was al gesloten.

Frans Smit

30-11-2016.

Verslag zaterdag 12 november 2016 Bie René op de Tungelerwallen

Dit lag er nog van vorig jaar. Nu niet meer. foto Frans.

We waren met drie mensen. Meer waren er ook niet te verwachten na de intensieve Landelijke Natuurwerkdag. Van de andere kant: zo een dag inspireert wel. Zelf had ik de dag ervoor al wat werk verzet met het ophalen van brandhout. Ik heb iemand gevonden die er belangstelling voor heeft en die ook met de kettingzaag wel eens enkele dikke bomen wil omzagen. Dat zou een goede deal zijn. We hebben het hout van de natuurwerkdag in het centrum bij de grote takkenhoop al weggehaald. Ik had daar nog een leuke ontmoeting: een van de jonge werkers van vorige week had zijn grootouders op sleeptouw genomen om te laten zien waar hij gewerkt had. Hij had genoten van de dag. En hij was niet de enige. Linda had ook de smaak weer te pakken gekregen, en met Eveline erbij waren we met zijn drieën. Linda wilde zagen, en dus zijn er vooraan “Bie René” en heel stel dunne boompjes verdwenen. Eveline nam de nog dunnere boompjes voor haar rekening. Zelf heb ik aan de entree veel bramen uitgestoken. Bramen geven geen goede binnenkomst in een gebied. We zouden daar nog meer moeten verschralen, dan gaan ze vanzelf weg, en krijgen we bovendien terug waarvoor we het doen :-)

Frans Smit

17 nov. 2016.