Tungeler Wallen, verslagen werkdagen, 2013-2014
Inhoud Pagina
--- Verslag 22 maart 2014, "Bie Toos". Zie verslag "NL Doet" pagina Natuurwerkdagen.
--- Verslag 13 maart 2014, de "Böskes" aan de Kleine Wel.
--- Verslag 6 maart 2014, Armenbos
--- Verslag 22 febr. 2014, de "Böskes" aan de Kleine Wel
--- Verslag 15 febr. 2014, 't Böske van de kerk aan de kleine wel
--- Verslag 13 febr. 2014, Armenbos
--- Verslag 8 febr. 2014, "Bie Toos" met de scouts van Keent Moesel.
--- Verslag 25 jan. 2014, "Bie René".
--- Verslag 4 jan 2014, "Bie René".
--- Verslag 21 december 2013, "Bie René".
--- Verslag 7 dec. 2013, "Bie René".
--- Verslag 23 nov. 2013, "Bie René".
--- Verslag 9 en 13 nov, "Bie René".
--- Verslag 2 nov 2013, "Bie René". Zie verslag pagina Natuurwerkdagen.
--- Verslag 26 okt. 2013, Armenbos.
--- Verslag 12 okt 2013, Armenbos.
--- Verslag 28 sept 2013, Armenbos.
--- Verslag 14 sept 2013, Armenbos.
--- Verslag 31 aug 2013, Armenbos: Eerste werkdag van het nieuwe seizoen.
Verslag 13 maart 2014, de "Böskes", Kleine Wel
Het vlinderpad naar de Kleine Wel. Vergelijk foto bij 15 febr. foto Marjon Hoogendam. Klik op de foto voor vergroting.
Na het werk in het Armenbos waren de grote zagers nu ook paraat aan de Böskes aan de Wijffelterbroekdijk. Jan en Ad weer met kettingzaag en kar, Frans en Henk voor het nodige sjouwwerk. Langs het vlinderpad richting Kleine Wel zijn een drietal dennen omgezaagd. Daarna zijn er in de berm van de Wijffelterbroekdijk jonge berken en eiken omgezaagd. De bedoeling is, dat hier de berm breed wordt, zodat er bloemen en bloemstruiken kunnen groeien. De insecten van het zand kunnen daar dan voedsel vinden. Daarna hebben we enkele Amerikaanse eiken geringd. Het hout mag in het bos blijven voor insecten en spechten.
Verslag 6 maart 2014, Armenbos
Ook deze keer wilden we enkele grotere bomen omzagen die de opkomst van de hei zouden belemmeren. Jan en Ad Raaijmakers waren daarvoor goed uitgerust. En dus stonden er aan het begin van de middag weer een paar bomen minder. Frans heeft ondertussen een aantal al ver doorgeschoten jonge dennen uitgedund.
De hei aan de rand van de Wal. foto Bettina van Elk
Verslag 22 febr. 2014, de "Böskes", Kleine Wel
't Böske van John van Meije. Foto: Bettina van Elk
WERK~GROEP TUNGELER WALLEN
" 't Böske van John van Meije" en " 't Böske van de kerk".
Op zaterdag 22 febr. hadden we een extra werkdag georganiseerd. De voornaamste
reden was, dat we nog dit (beheerwerk)seizoen iets wilden doen aan " 't Böske van John van Meije". Toen we vorige zaterdag aan het werk waren aan het perceeltje van de kerk dat de doorgang vormt naar de Kleine Wel, liep het onverwacht zo dat we
ook van de eigenaar van dit aangrenzende perceeltje toestemming kregen om er enig onderhoud te plegen. Maar wat ook meespeelde: we wilden de doorvliegopening voor vlinders en ander vliegend spul tussen Kleine Wel en Wijffelterbroekdijk waar we aan waren begonnen
nog ruimer maken. Het is altijd een beetje lastig om een klus die lekker loopt half klaar te laten liggen. En aanstaande zaterdag is het vlak voor karnaval, dan heb je kans dat veel van onze werkers uitzwermen.
Dat het een goed idee was bleek
dat er zich om 9.30 uur vijf mensen meldden: Jan, Dwayne, Henk en Frans. Vooral leuk om te kunnen vermelden is, dat Harrie Vossen ook kwam helpen. De vlinderman van het Weerter Bos wilde ook zijn steentje bijdragen aan de vlinders van de Tungeler Wallen. En
dat is meer dan gelukt. Samen met Dwayne heeft hij gewerkt aan de rand van " 't Böske van John van Meije" langs de Wijffelterbroekdijk. Samen hebben ze daar de wir-war van omgevallen bomen zo geschikt, dat er in de berm ruimte komt voor bloeiende planten.
Ook nu hadden we onze groep in tweeën gedeeld in verband met de het werken met de kettingzaag. Vorige zaterdag hadden we de doorgang naar het zand van de Kleine Wel vooral opgeruimd. Wat nu nog de passeerbaarheid voor vliegend spul belemmerde, waren
de grotere bomen en zware takken die overhingen en daardoor a.h.w. een poort vormden. Veel vlinders en bijtjes vliegen liever langs een rand dan door een poort. En dus waren de overhangende dennen voor de kettingzaag van Jan. De dikke overhangende takken van
de eiken werden met de hand afgezaagd door Henk en Frans. Met de kettingzaag gaan klimmen is wat te gevaarlijk. Maar het was wel fijn dat ze, toen ze eenmaal op de grond lagen, met de kettingzaag in mootjes gezaagd konden worden. Daarna moest alles opgeruimd
worden, het hout op de kar van Jan, en de takken op plek waar straks de bramen en andere bloemrijke planten mogen groeien.
In een paar uurtjes is er veel werk verzet. Het was zwaar werk, en we zijn dan ook op tijd gestopt.
Frans Smit
Ecologische Werkgroep Weert Zuid.
23 febr. 2014
Verslag 15 febr. 2014, 't Böske van de kerk.
Het pad dat vlinderpad moest worden. Zie nieuwe situatie bij 13 maart. foto Helma Tielemans
Om deze keer eens achteraan te beginnen met de aanwezigen: Paul heeft op het einde van de dag nog enkele berken geveld, en als we zijn inbreng meerekenen, hebben we die dag met 7 mensen gewerkt. Loes was later gekomen; het is voor haar niet mogelijk
om 9.30 uur aanwezig te zijn. Maar ze kwam mooi op tijd om een blubberkuil te dempen met "droge turf"; het strooisel dat door de zuurtegraad van onze bossen op het zand, als een onverteerde laag blijft liggen.
Verder waren Famke, Henk, Jan, Tinus van
Roy en Frans aanwezig.
Er was een vrij strakke planning deze keer. Langs de Wijffelterbroekdijk stonden een aantal bomen van het formaat kettingzaag, dus werk voor Jan. De groep hielp met opruimen van het gedeelte dat op de weg was gevallen.
Daarna moest iedereen uit de buurt blijven van de kettingzaag.
Men ruimde de uitgewaaide toppen op langs het pad naar de Kleine Wel. Dit werd op een brede ril gelegd evenwijdig aan de berm van de Wijffelterbroekdijk. Daar mogen ze verteren en zo de basis
vormen voor een bloeiend braamstruweel. Hier is dus verrijking van de biotoop de bedoeling.... En de groep had moeite met de omschakeling. Normaliter zijn we bezig met verarming van de biotoop om de hei en de korstmossen terug te krijgen.
Achtergrond
van deze aanpak is bosrandbeheer: het maken van een bloemenrijke bosrand met struweel. De hoge bomen beginnen daarbij een behoorlijk eind uit de wegkant, volgens de boekjes zelfs een meter of 20. In deze strook komen bermbloemen tot bloei. Oplopend naar de
bosrand staan struiken als Vlier en Sporkehout. Bomen als Berken, Grove dennen en Eiken worden hier jong gehouden, dus regelmatig gekapt. Liefst met en golvende lijn vanwege het verkrijgen van beschutte plekken. Dit alles is op de Tungeler Wallen van levensbelang
voor de - vaak zeldzame - insecten van het zand, als bv. bijtjes en vlinders. Die moeten toch ergens hun stuifmeel en nectar vandaan halen.
En omdat ze niet over de hoge bomen naar de bloemenrand vliegen, maken we dus ook een doorgang voor ze, van het
zand naar de berm. Vandaar het opruimen van het pad naar de Kleine Wel. Paden in bossen zijn er niet alleen voor mensen, maar net zo goed voor allerlei ander levend spul. En dat heeft graag nog een bredere doorgang dan mensen nodig hebben.
We proberen
dat voor ze te regelen.
Leuk was, dat ons werk waardering kreeg in de vorm van het verder kunnen werken op het aansluitende perceel: ” 't Böske van John van Meije”.
Frans Smit
Ecologische Werkgroep Weert
Zuid
18 febr. 2014
Verslag 13 febr. 2014, Armenbos.
We wilden dit jaar toch ook nog enkele wat grotere bomen in het Armenbos omzagen. Jan heeft van de driestammige eik op de hoek er twee weggezaagd (en op zijn kar geladen). Daardoor past de eik nu beter in het laanidee en komt er beduidend minder bladval in de hoek. Frans is de wal aan de overkant van de Telheidebaan gaat fatsoeneren, zodat de zandweg breed blijft. Henk kwam hem daarbij helpen. Paul kwam ook nog en heeft met de kettingzaag een paar ongewaaide berken kleiner gemaakt. Toen Jan nog een eikje omgezaagd had, was de werkdag om.
Verslag 8 febr. 2014, "Bie Toos", met de scouts van Keent /Moesel
Stijn had voor zijn mensen van Scouting Keent /Moesel bedacht dat ze die dag wel eens wat werk zouden kunnen gaan verzetten op de Tungeler Wallen. Stijn werkt al langer met onze Werk~Groep mee. Hij weet dus hoeveel werk er op de Tungeler Wallen te verzetten valt.
Wij zijn altijd blij met zulke initiatieven. Het was niet eens onze normale veertiendaagse werkdag, dus al het werk dat verzet kon worden zou helemaal extra zijn.
Zonder dat ze het zelf wisten hadden de scouts een primeur. We mogen op een nieuw perceel op de Wel gaan werken: "Bie Toos". We wisten nog geen week dat we daar aan de slag mochten. Het perceel ligt naast "Bie René" waar we al vaker met onze groep hebben gewerkt en waar we samen met de scouts van Tungelroy elk jaar begin november al bijna als traditie de Landelijke Natuurwerkdagen organiseren. "Bie Toos" is een mooi perceel met veel natuurwaarden. Komend vanaf de Telheidestraat is er aan het begin zelfs nog een stuk open zand. Daarachter is het zand bedekt met korstmossen. Hier heeft de volgende fase haar intrede al gedaan: de dennen beginnen de overhand te krijgen. Hier zullen we dennen uitdunnen om meer hei en korstmossen terug te krijgen. Aan de kant van de Heltenbosdijk is het bos al wat ouder. Hier moeten we voorzichtiger te werk gaan. Uitdunnen en in ieder geval de Amerikaanse vogelkers (Bospest) weghalen. Daarna bekijken we het weer opnieuw.
De scouts mochten samen met Hans, Ruud en Frans daar beginnen met het kappen van de opgeschoten dennen. We hebben dat gedaan aansluitend op het stuk waar we tijdens en na de Landelijke Natuurwerkdag hebben gewerkt. Voor een groep die voor de eerste keer komt is deze plek erg geschikt. Het werk is al overzichtelijk en de dennen zijn van een formaat dat het een mooie zaagklus is. Het was een goede keuze, ook al omdat het weer die dag niet echt meezat (of juist wel, vergeleken met de weerberichten). Toen de groep even na 10 uur aankwam, was de ergste regen net voorbij. Maar het was nog nat genoeg om niet te lang te blijven dralen. Gezien het soort werk (zagen en slepen) was er relatief weinig uitleg nodig, en na een korte veiligheidsinstructie gegeven te hebben, kon iedereen aan de slag. Toen was het druilerige weer al snel vergeten. Nadat iedereen een beetje doorkreeg hoe er met zagen en takkenscharen omgegaan moest worden, viel al snel de eene halfwas Grove den na de andere. Het mag gezegd worden, de groep had weinig aanmaningen nodig om eerst de bomen in stukken te zagen en op te ruimen voordat ze aan een volgende boom begonnen. Het tempo was zo hoog, dat het een een paar uur later ook wel weer genoeg was. Maar dat was geheel volgens planning.
Toen konden we op huis aan. De aanhanger lag al vol met hout voor een kampvuurtje op een mooie zomeravond. Dan zal zeker besproken worden om nog eens te komen werken in het bos, en met misschien nog meer scouting groepen. Wij zien ze graag komen en er is werk genoeg op de Wel.
We werden uitgezwaaid door de vrijwilligers uit Zuid Limburg van Vereniging Natuurmonumenten, die op het perceel aan de andere kant van de Telheidestraat jonge dennetjes en bramen aan het uittrekken waren. Goed van ze, maar zulke dennetjes kan je beter afknippen. Dan trek je de grond niet open en kunnen de korstmossen ook aanslaan. Om uit te groeien hebben cladonia's ongeveer 10 jaar voor nodig. Dan zijn ze zo mooi als op de plek "Bie Toos"waar het zo glad was :-)
Frans Smit
Ecologische Werkgroep Weert Zuid
11 febr. 2014.
Voor meer foto's van deze werkdag klik op deze link naar het fotoprogramma Flickr.
Verslag 25 jan 2014, "Bie René".
Zelf was ik met de "gereedschapsauto" vanaf de Wijffelterbroekdijk het bos ingereden, zodat je aan de achterkant van "Bie René" uitkomt. Daar was onze werkplek voor deze keer. We wilden werken langs het pad. Het pad is al redelijk zandig (dat
is het streven), en tussen het bos en het pad groeien al mooie korstmossen. In vorige jaren hebben we al het bos een stukje teruggezet. Nu wilden vooral werken aan de afwerking.
We waren met forse ploeg. Henk, Jan, Famke, Hans, Jo, Frans en Dwayne die
zijn vriendinnetje Cheyenne had meegenomen. 8 werkers dus !!
De opvallendste klus van die dag was de bereikbaarheid van de werkplek te vergroten door het pad een beetje om te leiden. Dat loopt /liep tussen twee bomen door die zo dicht bij
elkaar staan dat een auto er niet tussendoor kon. En dat is in geval van calamiteiten natuurlijk niet erg handig. Door de weg om deze hindernis heen te leiden, hadden we twee vliegen in een klap: bereikbaarheid vergroten, en het zandige oppervlakte vergroten.
Het was eigenlijk een kwestie van plaggen en oude boomstronken verwijderen op een plek die toch al teveel aan het vergrassen was. Henk, Hans en Jo hebben deze klus geklaard.
Op de andere hoek was Jan bezig met het bereikbaar maken van de takkenhoop voor
materiaal dat bij "bosrandbeheer" vrij zal komen. Aan dat bosrandenbeheer is op zich niet veel gebeurd. Wel is er wat meer subtieler werk gedaan. Zo heb ik de toppen uit de eikjes gezaagd zodat ze niet te groot worden. Ook zijn over het pad hangende takken
verwijderd.
Dwayne en Cheyenne hebben de middelste takkenhoop gefatsoeneerd. Ook al een werkje dat nog wel wat meer werkuren zal vergen.
Famke heeft mos verzameld. Langzamerhand groeit er steeds meer Grijs kronkelsteeltje, een "invasieve exoot" die
onze korstmossen verdringt. Wel een heel mooi donkergroen mos, erg geschikt voor bloemstukjes. En nu maar hopen dat er veel bloemstukjes van (alleen) dat mos gemaakt worden. Wij kunnen voldoen aan een grote vraag daarnaar. Het een mos dat het goed doet omdat
er veel stikstof in de lucht zit vanuit de veehouderijen. Er zijn natuurlijk wel meer soorten die daarvan "profiteren", maar een soort als Grijs kronkelsteeltje kan toch wel een erg negatieve uitwerking hebben op de korstmossen. Overigens groeien de bomen
op de Tungeler Wallen ook een stuk harder door deze bemesting vanuit de lucht. Maar dat is gewoon een kwestie van kappen.
De vindster met het IJslands mos
IJslands mos
Famke deed de ontdekking van de dag. Ze wilde enkele namen van korstmossen van mij weten, en ontdekte op die manier een mooi polletje IJslands mos. Dat het er nu groeit, is echt de kroon op ons werk van afgelopen jaren.
We hebben de bosrand teruggezet, en het pad is daardoor wat zandiger geworden. Op de overgang van pad naar bos kon de korstmossen-vegetatie zich ontwikkelen en uitbreiden. Hetgeen dus ook gebeurd is. Om de korstmossen tegen betreding of crossen te beschermen,
hadden we op enkele plekken breed uitgroeiende jonge eikjes laten staan. In de bescherming van deze eikjes groeit nu jong IJslands mos.
Onze kennis over het IJslands mos wordt steeds groter. We zien toch wel een gemeenschappelijk kenmerk van
de groeiplekken. Ze liggen beschut, en de vochtigheidsgraad lijkt wat hoger. We zien deze kenmerken regelmatig op plekken waar een lichte begroeiing is van meestal vrij jonge eiken, of bv. van een ver overhangende eikentak. Mogelijk geeft een dun laagje eikenblad
net die vochtigheidgraad die ze prefereren. In ieder geval worden ze er niet door in hun groei belemmerd. Dit heeft geleid tot het beheer idee om op de plekken waar het IJslands mos (zou kunnen) groeien, de eikjes niet zozeer op te snoeien of te kappen, maar
om ze op ongeveer manshoogte af te zagen. De beschutting blijft dan, maar de hoeveelheid blad blijft beperkt.
Overigens geldt deze aanpak níet voor de Cladonia soorten (heidestaatjes, Rood bekermos) die volop op de Tungeler Wallen aanwezig zijn.
Dit zijn echt de soorten van vastgelegde stuifzanden in alle fases van vastlegging. Bedekking door (eiken)blad (of dennennaalden) is dan funest. (Hoewel in iets mindere mate voor de soorten van de laatste fase van nog niet gesloten vergrassing).
In het
beheer blijft het dus zoeken naar evenwichten waarin alle ontwikkelingsfases van stuifzand tot open bos aanwezig zijn.
Frans Smit
Ecologische Werkgroep Weert Zuid.
28-jan-2014
Verslag 4 jan. 2014, "Bie René"
Plaggen. foto Ruud Hulsebos
Het was erg mooi weer en we waren met velen: Henk Hansen, Jacques en Jan Geelen, Famke, Dwayne, Hans en Frans. Ruud kwam wat later als nummer 8. Dat was geen probleem, want waarschijnlijk door het mooie weer had niemand veel haast om naar huis te gaan.
Ruud is begonnen met wat foto's te maken. Het werd langzamerhand wel weer eens tijd voor foto's. Het gebiedje verandert snel, en je zou nu al bijna vergeten hoe het er uit zag voordat we dit jaar begonnen met de natuurwerkdag.
Jan had al wat voorwerk
gedaan en een aantal stronken weggehaald die vorige keren op ongeveer een meter hoogte waren afgezaagd. We halen niet alle hoge stronken weg. Ze zijn uitstekend voor insecten, en bovendien belemmeren ze het eventueel lukraak door het gebied crossen. Naast
een pad staan deze hoge stronken goed voor beide functies.
Het bleek alweer nodig om de plaats van de takkenhoop werkbaarder te maken, en dus kon Dwayne zich weer uitleven op de bomen die in de weg stonden. En als het nodig was kreeg hij daarbij genoeg
helpende handen. Goed onthouden voor volgend jaar: er zitten hier twee eekhoornnesten die we zeker moeten sparen. We zijn dat zelfs verplicht volgens de Flora en Faunawet.
Voor de rest was het vooral takkenhout wegslepen naar de hoop. Het dikke hout werd
door Jan op de kruiwagen weggesleept naar zijn aanhanger. Ook een forse klus. Heuveltje af ging wel, heuveltje op was lastiger.
Het werk ging zo snel, dat we zelfs de mogelijkheid hadden om wat te plaggen. Met twee kruiwagens en Famke met de riek die
dat wel bij kon houden, blijkt ook een dergelijke klus goed te doen.
Frans Smit
13 jan. 2014
Ecologische Werkgroep Weert Zuid.
Verslag 21 dec. 2013 "Bie René".
Handig, zo'n auto. Dan kan je tenminste een kruiwagen meenemen. En nog wat extra materiaal om mee te werken. Zodat ik nog bezig was de kruiwagen vol te leggen met gereedschap toen Dwayne, Henk en Hans er al aankwamen. Famke kwam wat later, zodat we
met vijf mensen aan de slag konden. Er is dan ook weer aardig wat werk verzet. De takkenhoop was al van alle kanten uit zijn voegen aan het barsten, dus om wat meer ruimte krijgen moesten er toch een paar bomen om. Tot groot plezier van Dwayne. Voor de anderen
was het vooral takkenspul aanharken, kruien en sjouwen. Met op het eind nog een jonge eik, die met zijn blad toch wel een erg grote plek bedekte, net aan de rand van de jonge hei.
Frans Smit
30 dec. 2013
Verslag 7 dec. 2013 "Bie René".
na het aanharken... fot Ruud Hulsebos
We waren met zijn drieën, Dwayne, Henk en Frans. Het was (nog) prachtig weer. We zijn begonnen met de takkentroep uit de vers opkomende hei te harken. Leuk om te zien dat er dan ineens allemaal heideplantjes tevoorschijn komen. Toen we dat een
uurtje hadden gedaan (inclusief het wegsjouwen op de riek) begon het te regenen. Ach, dachten we, het is toch net tijd voor koffie, en de verwachting was alleen een beetje motregen. Maar die was na de koffie nog echt niet over, integendeel.... We zijn toen
de dode takken van de grote den gaan afzagen en opruimen. Henk is zelfs nog in de boom geklommen om een dode tak vrij te maken, die vervolgens graag naar beneden wilde (Henk ook wel). Toch nog met zijn drieën een uurtje bezig geweest. En het regende nog
steeds.... Wij dus zeiknat, om het zo eens te zeggen. We zijn toen maar naar huis gegaan.
Maarrr, je kon zien dat we er geweest waren !!
Frans Smit
16 dec. 2013
Verslag 23 nov. 2013, "Bie René".
gefatsoeneerde takkenstapel. foto Bettina van Elk
Ik was er al vroeg, maar Stijn en Dwayne waren me al voor. Dus eigenlijk waren we een beetje te voortvarend aan het werk. De jongens wilden zagen, en hebben bij de eerste takkenhoop een boom die nog weg moest omgezaagd. Daarna moesten er nog twee aan
geloven. Inmiddels hadden ook Tinus van Roy en Henk Hanssen ons gevonden. Met zijn drieën zijn we de tweede takkenstapel langs het stakenbos gaan fatsoeneren. Eerst wat bomen omzagen zodat er ruimte kwam, en vervolgens alles op een grote hoop gestapeld.
Loes kwam wat later, maar dat kwam wel goed uit. Daardoor konden we namelijk de opruim klus goed afmaken. We hebben dus met een ploegje van 6 mensen gewerkt.
Bij het opruimen was het toch wel frappant, of eigenlijk een bevestiging van wat
ik al vaker heb gezegd: het takkenhout verteert niet op de zure grond van (o.a.) de Tungeler Wallen. Onder het hout dat er toch al een jaar ligt, troffen we niets aan, geen kikkers, geen duizendpoten en geen andere insecten. Eigenlijk weet je al genoeg als
je geen duizendpoten ziet: dat zijn rovers, ze eten andere insecten in composterende situaties. Geen insecten, geen duizendpoten.
Conclusie: dood hout in onze zure bossen laten liggen werkt niet. Als je er iets mee wil, moet het op een echt grote hoop.
Frans Smit
2 dec. 2013
Verslag 9 en 13 nov. 2013, "Bie René".
het veilig stellen van het hout. foto Ruud.
We waren zaterdag 9 nov. met zijn vijven: Famke, Dwayne, Stijn (weer), Ruud en Frans.
En het werd vooral opruimen. Omgezaagde grote bomen moesten nog van hun takken ontdaan worden, en dat was dus veel gezaag en gesleep.
Ik heb me bezig gehouden
met de bereikbaarheid van het terrein. Dat wilde zeggen het vrij maken van het pad op de afscheiding. Aanleiding was het stammenhout dat door de mensen met een houtkachel opgehaald moet worden. Maar net zo belangrijk is natuurlijk de bereikbaarheid voor brandweer
of ziekenwagen, hoewel dat hopelijk nooit nodig zal hoeven te zijn.
Toen ik daarna echter nog een rondje maakte om te kijken wat er de volgende keer nog gedaan moest worden, ontdekte ik tot mijn stomme verbazing dat het stammenhout dat bij de grote takkenstapel
lag verdwenen was. Gestolen dus. Nu valt daar nog overheen te komen, maar dat men een trekker had gebruikt en daarmee dwars over het korstmossenstuk was gereden, is veel erger. Een goed ontwikkelde korstmossenvegetatie heeft ongeveer 10 jaar nodig om tot stand
te komen. Ook is hij kwetsbaar. Tegelijkertijd ontwikkelt hij zich aan randen van de open zanden. Deze blijven alleen open door in beweging te blijven. Een trekker die op het zand blijft, is dus eigenlijk juist goed. Een trekker die over de korstmossen heenrijdt
is slecht. Het blijft altijd een subtiel evenwicht.
Naar aanleiding daarvan zijn we zo snel mogelijk begonnen met het weghalen van het stammenhout. Ad Raaijmakers en Jan zijn het op 13 nov. komen ophalen. Daarvoor moesten de dikke stammen
eerst klein gezaagd worden. Ad en Jan hebben dat gedaan. Ik heb meer met de schop in mijn handen gestaan. Ik wilde het pad duidelijker zichtbaar en berijdbaar maken. De bedoeling is dat de mensen automatisch het goede pad kiezen, en niet opnieuw over de korstmossen
rijden.
We zullen hopen dat het werkt.
Frans Smit
Ecologische Werkgroep Weert Zuid.
17 november 2013
Verslag 26 okt 2013, Armenbos.
opslag van dennen en Am vogelkers. foto helma Tielemans
Op zaterdag 26 oktober was het het meest mooie weer van de wereld. Als je van boswerk houdt, heb je het dan helemaal voor elkaar. Dwayne was naar het Armenbos gekomen, en Frans en Jan.
Frans is verder gegaan langs de wal, eigenlijk het eerste
stuk. Hier lagen nog een paar flinke omgezaagde Am. vogelkersen en een uitgewaaide boomtop waaronder de Am. vogelkers stiekem alweer aan het uitlopen was. Dus om de opslag te kunnen verwijderen moesten eerst de takken weggesleept worden. Zwaar werk, maar geen
probleem.
Dwayne heeft uit een dennenbosje de grootste dennen weggezaagd. In zijn T shirt !!! Bij Dwayne worden het elke keer meer dennen.
Jan heeft zich beziggehouden met de opslag van Am. vogelkers langs de achterste rand van het perceel. Hier
loopt deze plant volop uit, en er is dan ook nog veel werk te doen. Nu is er in ieder geval een goed begin mee gemaakt. Maar we zullen er nog wel een keer aan moeten.
Om 12.30 uur hadden we toch wel weer genoeg gewerkt voor deze dag.
Het was een
goede oefening voor volgende week: Landelijke Natuurwerkdag.
Frans Smit
27-10-2013
Ecologische Werkgroep Weert Zuid.
Verslag 12 okt. 2013, Armenbos
Die zaterdag was het een prachtige warme dag met ook veel zon. Dwayne en Frans startten goed op tijd. Dwayne ging ervaring opdoen met het zagen van een aantal te groot uitgegroeide jonge dennen. Frans heeft zich vooral bezig gehouden met het uitsteken
van Amerikaanse eik. Even later kwam Famke ook. Zij heeft Amerikaanse vogelkers uitgetrokken, en nam tegelijk de bramen mee die daar opkwamen.
Dwayne heeft een vijftal dennetjes omgezaagd, Frans heeft al de Am. eikjes langs de Telheidebaan verwijderd,
en Famke heeft de plek waar vorige keer al gewerkt was kers- en braamvrij gemaakt. Natuurlijk is alles keutig opgeruimd, d.w.z. naar de bosrand gesleept.
En dat bewijst maar weer eens dat er zelfs met een paar mensen erg veel en erg nuttig werk gedaan
kan worden.
Frans Smit
13 oktober 2013
Ecologische werkgroep weert Zuid.
Verslag 28 sept, Armenbos
Dwayne aan het werk
Het was prachtig weer die ochtend, en de handen van mensen die graag werken jeuken dan. Bij het Armenbos op de Tungeler Wallen verzamelden zich vijf mensen: Famke, Jan Geelen, Helma en Frans. "Nieuw" bij ons was Dwayne. Hij zit bij Famke op school,
en vind dat je in de praktijk minstens zoveel leert. Wat in ieder geval bij ons wel eens zou kunnen kloppen. Want wat is bv. het verschil tussen Amerikaanse vogelkers en Sporkehout (Vuilboom). En welke mossen groeien er op plaatsen waar hei is of vroeger was?
Dwayne weet het nu (als hij het allemaal heeft kunnen onthouden).
Famke en Helma hebben op de helling van de wal jonge Amerikaanse vogelkers uitgetrokken. Ook deze plek is weer klaar. Frans en Jan hebben in het bos Am. Vogelkers en Am. eik uitgestoken.
Als ze daarvoor te groot waren heeft Jan ze met de hiep van hun jonge scheuten ontdaan. Dwayne heeft aan elk soort werk geproefd. Na de pauze heeft hij nog twee te groot uitgegroeide jonge Grove dennen weggezaagd.
Overigens was tot in het Armenbos
te merken dat het Weert Kermis was. Helma had oliebollen bij zich. En die lieten wij ons in de pauze en na afloop prima smaken.
Frans Smit
29 sept. 2013
Ecologische Werkgroep Weert Zuid.
Verslag 14 sept 2013, Armenbos.
Het zou die dag hard regenen, volgens de weersvoorspellingen. En dan is het niet echt de bedoeling om te gaan werken. Bij mij in Altweerterheide werd het echter om negen uur droog, zodat ik alsnog op de fiets ben gestapt. Later bleek, dat die droogte
zeer plaatselijk was, bij de meesten is het blijven regenen. Bij het Armenbos stond ik dan ook alleen. Zo erg was dat nu ook weer niet. Ik ben aan de kant van de Telheidebaan opslag gaan uitsteken, niet alleen Am vogelkers, maar ook jonge eikjes, pijpenstrootje
en zelfs een aantal vuilboompjes. Het is dan de hele tijd tijd kijken wat je eruit haalt en wat je laat staan. Om 11 uur kwam er nog even een fikse bui over, maar daarna was het weer droog. Ik heb dus toch lekker gewerkt, en nog best veel gedaan.
Frans Smit
24 sept. 2013
Ecologische werkgroep Weert Zuid.
Verslag 31 aug. 2013, Armenbos. Eerste werkdag nieuwe seizoen.
Voordat we er gewerkt hadden.... fato helma Tielemans
We waren met zijn vieren: Famke, Jo, Helma en Frans.
Het was een prachtige ochtend voor het boswerk. Een beetje zon en een aangename temperatuur.
We zijn de Amerikaanse Vogelkers gaan verwijderen op een plek tegen de wal waar de (Struik)hei al doorkomt. Die hei stond bovendien in bloei. Meer inspiratie voor ons werk konden we ons niet wensen. Het doel daar is immers om de hei weer terug te krijgen.
Voor degenen die het misschien niet weten: de Amerikaanse vogelkers is een woekerende exoot, die niet thuis hoort op de Tungeler Wallen. Ooit is hij in Nederland ingevoerd om in de kale productiebossen meer ondergroei te krijgen, waarbij bovendien het bladafval zou moeten zorgen voor een meer vruchtbare bodem. De Am. vogelkers verdringt echter onze eigen soorten met die functie, zoals Lijsterbes en Sporkehout (Vuilboom). Bovendien belemmert de soort op plaatsen als de Tungeler Wallen de door ons gewenste heidevorming.
Afgelopen winter hebben wij veel Am. vogelkers gekapt. Enkele jaren daarvoor heeft de PSW groep via het IKL dat ook al gedaan. Maar, daarmee is het probleem nog niet opgelost. Een aantal van de gekapte struiken loopt uit, en moeten opnieuw gekapt en het liefst ook uitgestoken worden. Bovendien ligt er overal een hoop zaad dat ontkiemt. Soms als haren op een hond.
Aan een dergelijke plek hebben we gewerkt. Famke, Helma en Jo hebben de opslag uitgetrokken. Frans heeft met bijl en schop een aantal oudere opnieuw uitgelopen struiken verwijderd.
Deze plek is nu klaar. De hei kan zich daar verder ontwikkelen.
10 sept 2013
Frans Smit
Werkplek Armenbos Tungeler Wallen 31-08-2013 na beheerwerk